W dawnych latach aby dojść z Janowi Wielkich do Trzcińska. należało przejść ścieżką wijącą się wśród kilkuhektarowych rozlewisk, nazywanych mokradłami trzcińskimi. Stanowią je, w większości torfowiska przejściowe, niestety w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, zostały częściowo zmeliorowane, co doprowadziło do znacznego ograniczenia terytorialnego mokradeł.
W XIX wieku same mokradła były bardzo cennym źródłem torfu, którego wydobyciem trudniło się ponad 100 osób, zatrudnianych przez właścicieli trzcińskiego dworu, rodzinę zu Stolberg-Wernigerode.
Torfowisko „Trzcińskie Mokradła” jest torfowiskiem prześciowym, jedynym zachowanym w obrębie kotlin śródgórskich, niezwykle cennym przyrodniczo. Występują tutaj rośliny znajdujące się na polskiej czerwonej liście roślin zagrożonych wyginięciem, takie jak kukułka plamista, rosiczka okrągłolistna, torfowiec ostrolistny, torfowiec magellański, które podlegają całkowitej ochronie prawnej. Stąd też jest to niezwykle cenne przyrodniczo miejsce objęte ochroną w ramach programu „Natura 2000”.
Trzcińskie mokradła są przepięknym miejscem, zarówno pod względem przyrodniczym jak i krajobrazowym, które urzeknie każdego odwiedzającego je turystę.