Radomierski pałac został wzniesiony w XVI wieku, najprawdopodobniej na zlecenie rodziny Schaffgotschów do których Radomierz wówczas należał. Pałac podzielił w czasie wojny trzydziestoletniej losy Radomierza, został prawie całkowicie zniszczony. Na szczęście bardzo szybko dokonano jego odbudowy.
Po zakończeniu wojny trzydziestoletniej Schaffgotschowie sprzedają dwór rodzinie Rederen, ale i w ich rękach nie pozostaje on zbyt długo, gdyż już w roku 1701 kupuje go Karl Christoph von Zedlitz, właściciel pałacu w pobliskim Wojanowie.
W kolejnych latach dwór często zmieniał właściciela, najdłużej pozostając we władaniu rodziny von Buchs. Kilkakrotnie trawiony przez pożary, z każdą odbudową zmieniał swój wygląd. W roku 1917 urządzono w nim dom dziecka, a potem znów stanowił rezydencję bogatych rodzin, na przykład Edwalda Schoellera, przemysłowca, zajmującego się produkcją papieru.
Po drugiej wojnie światowej budynek nie pełnił żadnych ról. Zbyt mały aby wykorzystać go na pomieszczenia biurowe, przez jakiś czas zamieszkiwany był przez lokatorów kwaterunkowych. Nieremontowany, zaniedbany popadał w coraz większą ruinę. Ratunkiem okazała się sprzedaż w roku 1999 w ręce prywatnego właściciela który rozpoczął prace renowacyjne które trwają do dziś.
Zbudowany na planie prostokąta, pierwotnie otoczony fosą, z ciekawymi półokrągłymi alkierzami w narożnikach pałac jest jednym z cenniejszych zabytków gminy. Do dnia dzisiejszego zachowały się kartusze herbowe Schaffgotschów i Zedlitzów. Niestety w chwili obecnej nie ma możliwości zwiedzania.