Kościół parafialny Chrystusa Króla w Janowicach Wielkich -  wybudowany w XVIII wieku jako świątynia ewangelicka. Wyposażenie było początkowo bardzo skromne, obecnie przeniesiono tu część zabytków z sąsiedniego kościoła NMP m.in. środkową kwaterę XVI-wiecznego ołtarza przedstawiającego wniebowstąpienie NMP i Pokłon Trzech Mędrców, gotyckie rzeźby Barbary i Katarzyny z pocz. XVI wieku. Kilka barokowych rzeźb pochodzi z kościoła filialnego w Miedziance.

Kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny w Janowicach Wielkich – wybudowany w XIV wieku jako katolicki. Na wieży wisi dzwon z 1492 roku, w szczycie kościoła znajduje się uznawany przez wiele lat za zaginiony, krzyż pokutny. Na murze znaleźć można nagrobki i epitafia pochodzące z XVI-XVIII wieku m.in. członków znanej na Śląsku rodziny Schaffgotschów.

Kościół filialny św. Jana Chrzciciela w Komarnie -  wzniesiony najprawdopodobniej w XIV wieku, po 1945 roku popadł w ruinę, odrestaurowany został w latach 80. ubiegłego wieku. Z pierwotnej budowli zachowała się wieża, część murów oraz kaplica grobowa. Świątynia otoczona jest kamiennym murem.

Dawny kościół ewangelicki w Komarnie -  z XVIII wieku, z oryginalną, rzadko występującą w miejscowej architekturze budową w kształcie ośmiokąta. W środku znajdują się dwie kondygnacje empor (rozwiązanie charakterystyczne dla świątyń protestanckich) Zachował się również późnobarokowy wystrój liturgiczny. Kościół jest od dłuższego czasu nieużytkowany.

Kościół MB Różańcowej w Radomierzu – dawna ewangelicka świątynia z poł. XVIII wieku. Wewnątrz bardzo skromne wyposażenie m.in. drewniany ołtarz i chrzcielnica, szklane żyrandole oraz organy wykonane w 1800 roku.

Kościół św. Jana Chrzciciela w Miedziance – dawny kościół ewangelicki, dziś - filia parafii Chrystusa Króla w Janowicach Wielkich. W świątyni od kilku lat odbywają się nabożeństwa świętojańskie w ramach Korowodu Świętojańskiego organizowanego przez janowickie Stowarzyszenie Polsko-Niemiecko-Duńskie „Rudawy”.

Kościół MB Częstochowskiej – XVIII-wieczna budowla, wzniesiona dla ewangelików ze skromnym wystrojem, na które składają się m.in. ołtarz główny z końca XVIII wieku i ażurowa gloria z podtrzymującymi ją figurkami aniołów. Pierwotnie w górnej części ołtarza był umieszczony kosz ambony dla kaznodziei. Przy zewnętrznej ścianie kościoła znaleźć można barokowe i klasycystyczne kamienne nagrobki, a na cmentarzu pomnik upamiętniający dawnych mieszkańców parafii, ufundowany przez Fundusz Polsko-Niemiecki.